نظر Jasmine Mallahi برای رمان میدگارد 1: دره طلسم شده

قبل رفتن به مدرسه خوب بود بعدش کلا با هری پاتر فرقی نداره. مخصوصا نوشته روی بدنش مثل زخم هری پاتره. نویسنده بایدبیشتر از این‌ها برای نقش اصلی داستان تلاش میکرد. توی تایم کوتاه نمیشه از یک سری شخصیت‌ها هول هولی قهرمان ساخت و اونا رو مهم جلوه داد. من به شخصه اگه هر کدوم از کاراکتر‌ها بمیرن ناراحت نمیشم که نشون میده نویسنده تو این موضوع ضعیف بوده. نمیشه تو ٤٠٠ صفحه به صورت خلاصه چندتا شخصیت رو الکی به صورت خلاصه قهرمان کرد. مثلا من خیلی از آریا خوشم نمیاد، تینا رو مخمه خیلی با قطمیر ارتباط برقرار نکردم. البته امیدوارم از این انتقاد‌ها استفاده کنه تا کتابش عالی تر بشه. یک سری قسمت‌ها که توصیفی بودن یکم خسته کننده بود چون این طور به نظر میومد که نویسنده انتظار داشت ما از قبل راجبه به معجون سازی یا … علاقه داشته باشیم و خوندن این چیزا تو کتاب برامون جذاب باشه ولی خود نویسنده به مرور باید کاری میکرد که ما جذب یک سری موضوعات بشیم و بعد کم کم راجبه به اونا برامون توضیح بده که واسمون جذاب باشه. فرض کنید تو کتاب هری پاتر اسنیپ همون اول به هری بگه من عاشق مامانت بودم و … آیا اینطوری جذاب تر بود یا اینکه بعد چندین هزار صفحه کلنجار رفتن با این شخصیت، انتهای داستان اونطوری سورپرایز شدیم؟؟؟ امیدوارم متوجه منظورم شده باشید. قسمتی که توی غار بودند واقعا خیلی کشش داده بود هی یکی مریض میشد خوب میشد بعد اون یکی… در واقع خسته کننده بود. خیلی آریا توصیف نشده حتی تا آخر داستان نمیدونستم چه اندام و جثه‌ای داره یه جا میگه چشماش ذاقه یه جا نوشته مشکی. لحظه دیدار سوده و آریای پیرزن فقط با یک چک زدن و بغل؟ بدون حرفی چیزی. ضمنا داستان پایان نصفه داشت بهتربود که کامل تموم بعد انتشار میشد