نظر م مسعودی برای کتاب صوتی تلخ‌ترین لبخند

به نظرم این کتاب از چند جنبه قابل بررسی است.
نخست به نسخه صوتی آن می‌پردازم. اجرا به دور از نظرم در مورد متن کتاب خیلی خوب بود و آقای عسگری کاملاً مسلط مانند یک نمایشنامه شخصیت‌های متفاوت را به صحنه می‌آوردند و دیالوگ‌ها را اجرا می‌کردند ولی انصافاً موسیقی ابتدا و انتهای هر بخش روی مُخ بود و عذاب آور.
و اما متن:، مشکلات تحصیل برای قشر دانشجو از نظر هزینه و خوابگاه (که در این مورد اشاره نشده بود) و ادامه در مقاطع تخصصی‌تر؛ پیدا کردن کار متناسب با تخصص و تامین کننده مخارج زندگی و..... همه واقعیاتی است که به درستی اشاره شده بود.
این که هیچ هدف مدون و حساب‌شده‌ای برای میزان ظرفیت پذیرش دانشجو در رشته‌های مختلف وجود ندارد و حتی مهم‌تر تمام کسانی که ادامه تحصیل می‌دهند لزوماً علاقه‌ای به رشته تحصیلی خود و اصولاً ادامه تحصیل ندارند و از روی اجبار یا بی برنامه بودن اقدام می‌کنند و دیگر موارد را هم کنار بگذاریم، می‌پردازیم به کسانی که واقعاً با علاقه و هدف ادامه تحصیل می‌دهند؛ شخصاً به عنوان مادری که پسر و دخترم از فعالان عرصه علم و دانش بوده‌اند و در کنار فرزندان نخبه این آب و خاک تحصیل کرده‌اند و شاهد بوده‌ام که با این‌که تخصص و دانش کافی داشتند کمتر موفق شدند در کار مربوط به تخصص خود به کار گرفته شوند و متاسفانه عدم فرهنگ شایسته سالاری تعداد زیادی را سرخورده و مایوس راهی کارهای خارج از تخصص و یا دیار بیگانه کرد.
تا سال‌ها تعصب وطن‌پرستی مانع موافقتم برای مهاجرت برای ادامه تحصیل در کشور دیگر بود ولی در نهایت منطق حکم می‌کرد کسانی را که مهاجرت کردند به قضاوت ننشینم زیرا به تکرار دیدم رتبه‌های بالای علمی در میان دوستان فرزندانم را که موفق به پیدا کردن یک کار ساده مرتبط نشدند.