نظر محمدرضا حیدری برای کتاب آبنبات هل دار

به دلیل فضاسازی خوب کتاب و خصوصا فضاهای مشترک با خواننده‌های آن دوران حس نزدیکی و باور پذیری ایجاد می‌کند. گرچه احساس می‌کردم که خیلی رفتارها و کارها و حرف‌ها از شخصیت اول داستان خیلی بزرگ تر است و شاید چون مثلا انتهای داستان معلوم می‌شود که یک شخص بزرگ نقل می‌کند باور پذیر تر می‌شود با این حال بازهم تا حدی مشکل به جای خود باقیست.
مسئله‌ی تغییر کردن شخصیت اول هم جالب بود...
بارها با کتاب خندیدم با این حال بعضی تفکرات نویسنده را نمی‌پسندم مثلا تقبیح خودآگاه یا ناخودآگاه مسئله فرزندآوری و...
کتاب خوبی بود...