کتاب جالبی بود و داستان نسبتا خوبی داشت اما حس میکنم ارائه نقد به هر نویسنده‌ای لازمه و بهش کمک می‌کنه.
عنوان کتاب: عنوان "صندلی" با محتوای درون کتاب ارتباط چندانی نداره و از جایی که داستان در ژانر جنایی هست بهتر بود عنوان مناسب تری با فضای تاریک داستان انتخاب بشه. جلد: جلدی که انتخاب کردین خیلی ضعیفه و باعث میشه که خواننده اصلا سراغ کار نیاد و حتی با وجود قوی بودن قلمتون، افراد زیادی از کتاب استقبال نکنن.
ایده: ایده داستانیتون رو دوست داشتم. اینکه به دغدغه‌ها و احساسات انسانی اهمیت میدین-حتی توی ژانر جنایی- خیلی جالب و خوبه! اما داستان جای اینو داشت که بیشتر بهش پرداخته بشه. شخصیت ها: ارتباطی که با شخصیت‌ها گرفتم رو دوست داشتم. شخصیت مبهم و آرام و متفکر کاراگاه، شخصیت قاتل و شخصیت رابرت همگی به درستی پرداخت شده بودن و هرکدوم رو مثل یه انسان متمایز میشد احساس کرد اما به نظرم جا داشت که رابرت خیلی باهوش تر و زیرک تر از چیزی باشه که نشون داده میشه و این حجم از احساسات یکم برای پلیس اون هم در دایره جنایی زیاده.
پایان داستان: اصولا یکی از توقعاتی که از ژانر جنایی و بخصوص پایان بندی داستان داریم اینه که در صفحات آخر کنترل هیجاناتمون رو به خاطر اتفاق‌ها از دست بدیم. این توقع، کار نویسنده رو برای اشکار کردن راز داستان سخت می‌کنه. پایان بندی داستانتون به اون جذابیتی که انتظار داشتم نبود و میشد گفت یه پایان تقریبا عادی بود. و سخن دیگر اینه که فضای داستانهایی که ازتون خوندم خیلی تاریک و غمگینه. اینکه با این قدرت میتونین غم رو به مخاطب منتقل کنین عالیه اما در این ژانر توقع میره که هیجان و معما به غم غلبه کنه که اینجا کم بود. اما در کل اون واقعیتی که نشون دادین رو خیلی دوست داشتم. موفق باشین🌹
عنوان کتاب: عنوان "صندلی" با محتوای درون کتاب ارتباط چندانی نداره و از جایی که داستان در ژانر جنایی هست بهتر بود عنوان مناسب تری با فضای تاریک داستان انتخاب بشه. جلد: جلدی که انتخاب کردین خیلی ضعیفه و باعث میشه که خواننده اصلا سراغ کار نیاد و حتی با وجود قوی بودن قلمتون، افراد زیادی از کتاب استقبال نکنن.
ایده: ایده داستانیتون رو دوست داشتم. اینکه به دغدغه‌ها و احساسات انسانی اهمیت میدین-حتی توی ژانر جنایی- خیلی جالب و خوبه! اما داستان جای اینو داشت که بیشتر بهش پرداخته بشه. شخصیت ها: ارتباطی که با شخصیت‌ها گرفتم رو دوست داشتم. شخصیت مبهم و آرام و متفکر کاراگاه، شخصیت قاتل و شخصیت رابرت همگی به درستی پرداخت شده بودن و هرکدوم رو مثل یه انسان متمایز میشد احساس کرد اما به نظرم جا داشت که رابرت خیلی باهوش تر و زیرک تر از چیزی باشه که نشون داده میشه و این حجم از احساسات یکم برای پلیس اون هم در دایره جنایی زیاده.
پایان داستان: اصولا یکی از توقعاتی که از ژانر جنایی و بخصوص پایان بندی داستان داریم اینه که در صفحات آخر کنترل هیجاناتمون رو به خاطر اتفاق‌ها از دست بدیم. این توقع، کار نویسنده رو برای اشکار کردن راز داستان سخت می‌کنه. پایان بندی داستانتون به اون جذابیتی که انتظار داشتم نبود و میشد گفت یه پایان تقریبا عادی بود. و سخن دیگر اینه که فضای داستانهایی که ازتون خوندم خیلی تاریک و غمگینه. اینکه با این قدرت میتونین غم رو به مخاطب منتقل کنین عالیه اما در این ژانر توقع میره که هیجان و معما به غم غلبه کنه که اینجا کم بود. اما در کل اون واقعیتی که نشون دادین رو خیلی دوست داشتم. موفق باشین🌹