بوکوفسکی واقعا قلم زیبا و گیرایی داره و تلخ زبانی و صراحت لهجه‌ای که در بیوگرافی‌ها، ازش نوشته شده، به خوبی لابه‌لای داستان‌هاش موجود هست.
بوکوفسکی سعی کرده بود فضای زندگی چند نوجوان با مشکلات متعدد در محله‌های فقیر و به لحاظ فرهنگی، سطح پایین جامعه رو به تصویر بکشه.
فضای داستان ساندویچ ژامبون، من رو با خودش به محیط سریال‌هایی آمریکایی با موضوع خانوادگی و در رده سنی نوجوان برد که در سال‌های اخیر تماشا کردم.
ترس‌ها و چالش‌های نوجوان‌های خانواده‌هایی با والدین دوقطبی، معتاد به الکل یا مواد مخدر، در حدی که از مسئولیت‌های خانوادگی و اجتماعی باز می‌ماندن رو به یادم می‌آورد. صحنه‌هایی که مشاورین مدرسه و فعالان اجتماعی، ابراز نگرانی می‌کردن که احتمالا فرزندانشون هم درگیر این آسیب‌ها خواهند شد و بعد به پرده برداشتن از زیر و بم زندگی نوجوانی شخصیت‌های داستان، پرداخته میشد.
بوکوفسکی سعی کرده بود فضای زندگی چند نوجوان با مشکلات متعدد در محله‌های فقیر و به لحاظ فرهنگی، سطح پایین جامعه رو به تصویر بکشه.
فضای داستان ساندویچ ژامبون، من رو با خودش به محیط سریال‌هایی آمریکایی با موضوع خانوادگی و در رده سنی نوجوان برد که در سال‌های اخیر تماشا کردم.
ترس‌ها و چالش‌های نوجوان‌های خانواده‌هایی با والدین دوقطبی، معتاد به الکل یا مواد مخدر، در حدی که از مسئولیت‌های خانوادگی و اجتماعی باز می‌ماندن رو به یادم می‌آورد. صحنه‌هایی که مشاورین مدرسه و فعالان اجتماعی، ابراز نگرانی می‌کردن که احتمالا فرزندانشون هم درگیر این آسیب‌ها خواهند شد و بعد به پرده برداشتن از زیر و بم زندگی نوجوانی شخصیت‌های داستان، پرداخته میشد.