ترکیب سبک نوشتاری حمیدرضاصدر و سوژهی فوق العاده تاثربرانگیز ودر عین حال جذاب کتاب را گویندگی روان و بی نقص رضا کیانیان و در پایان صدای صمیمی دخترکی -که چون نوشتهاند میدانیم معتمدآریای خودمان است و ما را خیلی ساده به تالمات روحی غزاله میبرد-به کمال رساند. از همهی کسانی که به تولید این کار کمر بستهاند سپاسگزارم.
مهران نشیبی
مهران نشیبی