قطعا تمام ادیان الهی و اخلاق انسانی حکم می‌کنند که قتل انسان گناه بزرگی است. لیکن نگاه نویسنده در آن قسمت از کتاب که به قتل و کشتارهای متعدد و دسته جمعی برخی از افراد در طول تاریخ اشاره دارد و نه تنها ایشان در ضمیر مردم نکوهش نشده و گناهکار نیستند بلکه از ایشان ستایش می‌شود و مجسمه هایشان ساخته می‌شود، بسیار برایم قابل تامل است.
تامل بر اینکه چه چیزی می‌تواند این گناه را به ثواب تبدیل کند؟
قطعا پاسخ حق است که در مقابل باطل قرار گرفته.
و اما حق چیست؟ چگونه تشخیص داده شود؟
ما یا آنها
تامل بر اینکه چه چیزی می‌تواند این گناه را به ثواب تبدیل کند؟
قطعا پاسخ حق است که در مقابل باطل قرار گرفته.
و اما حق چیست؟ چگونه تشخیص داده شود؟
ما یا آنها