نظر فاطمه جعفری برای کتاب عاشق زندگی‌ات باش

تا میای از مطالب کتاب به یه نتیجه‌ای برسی حرف از خدا میزنه بنظرم خوب نیست. روانشناس حتی متدین باشه نباید حرفاش رو درگیر مذهب و دین و خدا بکنه. روانشناسی یه علم تجربیه که باید همه چیز رو به صورت علمی بیان کنن. حتی روانشناس شناختی هم باید بر اساس علم صحبت کنه. کتاب طوری صحبت کرده که همه‌ی موارد خوب نتیجه‌اش میشه خدا و هیچ اعتقادی به وجود خود انسان نداره که بتونه با اراده و توانایی‌های خودش کاری رو انجام بده. بهرحال اگر میخواستیم پند و اندرز دینی بشنویم کتاب دینی میخریدیم نه روانشناسی. خب اونی که میاد سمت روانشناسی انتظار روانشناسی داره.
دوم اینکه نویسنده اول کتاب خیلی سعی کرده خودش رو خوشبخت و مثبت جلوه بده که یجور غیر واقعی شده و انگار میخواد مخاطبش رو فریب بده. بهرحال هر زندگی تلخی‌ها و ناکامی‌های خودش رو داره و بنظر من همچین مقدمه‌ای فقط در جهت اهداف بازاری بوده. کل متن کتاب هم که پند و اندرز هست و صحبت علمی نکرده. حتی داستان شهردار که اوایل کتاب نوشته داستان تکراری هست و هزار بار شنیدیم. یعنی از مراجعین خودش داستان بخصوصی نداره. تازه نویسنده اصلا نگفته که شغلش چی هست و من فقط حدس میزنم روانشناس باشه. این خودش یه عیب بزرگه. بجای تعریف و تمجید زندگیت اگر مثلا میگفتی روانشناس هستی و فرضا ده سال سابقه‌ی کار داری بیشتر بهت اعتماد میشد.
دلیل خریدم این بود که فکر کردم شاید حداقل دو سه تا داستان و جمله‌ی بدردبخور توش پیدا بشه و دلیل دوم هم این بود که بیام و نظراتم رو بگم. چون از نمونه هم همه اینا مشخص بود. خواهشا اونایی هم که نظر میدن انقدر سطحی و بخاطر امتیاز نظر ندن. اونی که میخواد کتاب رو بخره نظرات رو میخونه و اعتماد میکنه. چرا بیخودی میگید عالیه و فلان؟ مگه ده سالتونه؟؟