نقد، بررسی و نظرات کتاب نوشابه‌ی زرد - منصور ضابطیان

جالب بود در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: معاشرت و ارتباط با آدم هابه پختن برنج می‌ماند. آب برنج که خشک شد باید بگذارید دم بکشد، بعضی برنج‌ها زودتر دم می‌کشند بعضی تا آخر دم نمی‌کشند و مغزشان خام می‌ماند. اما بعضی آدم‌ها دم کشیده به دنیا می‌آیند

توقع کتاب متفاوت تری داشتم. توقع داشتم مردم را جوری به تصویر بکشند که من خواننده درک جامع تری از محیط پیدا کنم. در صورتی که بیشتر معرفی ایرانی‌های مقیم کانادا بود تا معرفی مردم سرزمین کانادا.

نوشته‌های جناب ضابطیان رو خیلی دوست دارم، برای شخص بنده بسیار کشش داره، بیان ایشون بسیار روان و شیرین است و کتاب خیلی‌ خوبی بود.

مطالعه کتاب اطلاعات خوبی راجع به مهاجرت و تا حدودی آشنایی با فرهنگ کشور کانادا میدهد البته با ذکر خاطراتی شنیدنی که توصیه به خوندن میشه،

کتاب بسیار گیرا و قلم روانی داره احساس نزدیکی با کتاب برقرار میکنی، مطالعه کنید.

سفرنامه‌های منصور ضابطیان بسیار دلنشینه، لطفا کتاب سه رنگ رو هم از ایشون منتشر کنید