نقد، بررسی و نظرات کتاب از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم - هاروکی موراکامی

چیز خاصی توش نیست. یه دونده‌ی معمولی که صبح‌ها مثل خیلی‌های دیگه توی پارک‌ها یا پیاده روهای سلامت در شهرهای مختلف می‌دوه و در مسابقات دو شرکت می‌کنه و عملکرد عادی داره. اما خب در چون رشته‌ی دو میدانی هنوز دونده‌ای نیومده تجربیات و حالات جسمی و روحی و ذهنی ش رو روی کاغذ بیاره و چاپ کنه خیلی معروف شده خوندنش در اوقات فراغت بد نبست.

نویسنده ژاپنی با بیانی ساده و گاها طنز و روراست، بخشی از تجربیات و خودآگاهی‌های خودش در زمان دویدن را به نگارش در آورده. شاید در وهله اول براتون غیر جذاب بیاد ولی با خوندنش میفهمید که خیلی نکته داره.
برای مثال میگه من آنقدر نمیدونم که از شدت خستگی بیفتم. بلکه نشاط کارمو به روز بعد منتقل میکنم.

کتاب خوبی بود یه چیزی که ازش یاد گرفتم این بود که چطور میتونم یه موضوع رو برای نوشتن یک کتاب انتخاب کنم و زیست خودم در مورد اون موضوع رو بنویسم یه چهارچوبی رو به من یاد داد برای نوشتن

اگر مشغول انجام کاری هستین این کتاب می تونه خیلی بهتون کمک کنه و راه و رسم ادامه دادن در مسیر رو یادتون بده. من خودم برای پیاده روی های طولانی و تمرین سنتور ازین کتاب انگیزه گرفتم

کتاب خوبیه در کل. با وجودی که شخصیت‌پردازی نداره ولی درباره خودش و هدفش قشنگ حرف میزنه. توصیه میکنم بخونیدش

من فکر میکردم عنوان کتاب استعاره باشه امل دقیقا کتاب درباره دویدن هست و بنظرم جالبه

انگیزه بخشه.
برای آدم‌های با اراده همیشه یه الگو هست که تا آخرش میره و موراکامی یکی از اونهاست

اگه کسی وبلاگ خوندن دوست داشته باشه، از خوندن این کتاب هم لذت میبره.

بنظرم رویدادها رو خیلی زیبا توصیف می‌کند و در کنار سادگی بیان جذابیت هم داره

یکی از بهترین کتاب‌های موراکامی
ترجمه ش هم عالیه

کتاب خوبیه پیشنهاد میشه