نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی دختری در قطار - پائولا هاوکینز
4.4
108 رای
مرتبسازی: پیشفرض
baran amirhasani
۱۴۰۳/۰۱/۱۲
00
کتاب عالیای نیست اما برای علاقمندان به این ژانر میتونه تا حدودی سرگرم کننده باشه، ایراد اثر در تصادفی بودن بسیاری از وقایع هست. در واقع بیشتر از اینکه علت و معلولها داستان رو ایجاد کنند، تصادفها و رخدادهای شانسی به داد نویسنده رسیدند، البته این ایراد در بسیاری از آثار نویسندههای معمولی دیده میشه و شاید برای بسیاری از خوانندگان ایراد محسوب نشه موضوع دیگری که از دید من کمی خسته کننده بود در سطح حرکت کردن داستان هست، در واقع داستان خیلی فیزیکی جلو میره و چندان تلاشی برای نفوذ به عمق اشخاص نشده، تلاشهایی هم که بوده چندان کارآمد نیستند. اما به عنوان یک رمان پاتختی که قبل از خواب میخواین مطالعه کنین یا قصهای که حین کار کردن میخواین بشنوین، بد نیست.
اینکه کتاب سلیقهایه واقعا در مورد این کتاب صدق میکنه من اصلا داستان رو دوست نداشتم و به سختی تونستم تا آخرش ادامه بدم اونم فقط به خاطر اینکه میخواستم ببینم بالاخره داستان چجوری تموم میشه، روند داستانی کتاب خیلی کند و خستهکننده بود فقط آخرش یه تکونی خورد و از اون رکود درآمد، از همه مهمتر اینکه من با هیچکدوم از سه شخصیت زن داستان نتونستم ارتباط برقرار کنم، تنها نکنه مثبت کتاب راویهای اون بود که به زیبایی تمام تونسته بودن حالات روحی شخصیتها رو با صداشون نشون بدن، شخصیتهایی که هرچند از نظر من دلچسب نبودن ولی با صدای اونها کاملا باورپذیر و حقیقی شدند
خوب بود. پایانی غیر منتظره و البته شروعی کسل کننده. انگار اینجور نوشتن این روزها "سبک" شده. فیلمش هم خوب ساخته شده اما مثل همیشه, کتاب بهتره. من این روش داستانگویی که از زبان شخصیتهای مختلف قصه پیش میره رو دوست دارم. کتابهای اول شخص, بجز در مواردی خاص, همیشه قهرمان و آدم خوب داستان که تا آخرش قرار زنده بمونه, راوی داستانه. وقتی هم راوی سوم شخص میشه همیشه برام سواله که راوی چطور از تمامی احساسات ناشناخته قهرمانهای قصه باخبر شده. اما توی این سبک نوشتن حداقل هر کی قصه خودش رو میگه و انگار تو فقط ناظر نیستی, حالا میتونی داور قصه هم باشی.