نقد، بررسی و نظرات کتاب خط فاصله - سوگند عباسی

داستان های کوتاه بسیار زیبایی بودند. هر کدام از عالمی متفاوت اما همه در همین دنیا، از همین اتفاقات روزمره، آدمهایی از جنس خود ما جالب است که نویسنده چقدر زیبا خود را به جای یک دختر پرورشگاهی گذاشته و از دریچه چشم او به جهان نگاه میکند. در عین حال چقدر خوب دنیا را از چشم دختری تنها و معتاد میبیند. خود را به جای شخصیتهای مختلف گذاشتن کار راحتی نیست و به نظرم خانم عباسی در این کار مهارت دارد. من قصه شیرین و آن سوی ترس را خیلی دوست داشتم. شیرین پیردختری بیمار و در آرزوی ازدواج و بچه دار شدن بود که خانواده اش تا روز آخر حقیقت تلخ بیماریش را از او پنهان کردند و اجازه دادند با شوق مادر شدن درد را تحمل کند، شاید اینطور راحتتر با زندگی وداع کند. اما او عاشق زندگی و خانواده بود. یا در قصه ی آن سوی ترس، دختری که میترسد والدینش که او را به سرپرستی گرفته اند، به پرورشگاه بازگردانند، چون مادرش باردار شده بود و میبینیم که چطور حسادت، آتش عشق را به آتش خشم بدل میکند و تشنگی محبت جای خود را به عصیان میدهد. امیدوارم نویسنده محترم همیشه موفق باشند.

شش داستان تلخ درباره موضوعات مختلف بود. نگارش داستان‌ها اشکال داشت بعضی قسمت‌ها زبان محاوره بود و بعضی قسمت‌ها نبود. نپسندیدم.

خیلی غمگین بود ولی نوشته‌اش را دوست داشتم