نقد، بررسی و نظرات کتاب دیوان اشعار رهی معیری - رهی معیری
4.6
515 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Sun
۱۴۰۱/۱۲/۱۰
20
همیشه کتابهای شعرو به نامههای سربستهای که منتظرند منه خواننده بازشون کنم و خط به خط با عشق بخونمشون تصور کردم و میکنم چرا که شعر از ذوق شاعر میاد درستش اینه بگیم از جان و وجود شاعر میاد هر تیکه از شعری که به جانت بشینه انگار شاعر رسالتش رو انجام داده شعرهای رهی همینجوره قشنگ عشق میکنی باهاشون حال و هواتو به کل عوض میکنند دوستشون دارم امیدوارم شماهم چه نسخه چاپی و چه نسخه الکترونیک بخونیدشون و با هرکدومشون لحظه لحظه زندگی کنید:)
نسخه چاپی این دیوان را دارم و خوانده ام.
باید. گفت طبع رهی در شعر روان و جاری است و اگر اینگونه نبود نمیتوانست سرود آهنگ بگوید. اما فاصله زیادی با شاعران بزرگ ایرانزمین دارد و اثرش در سطح باقی مانده و نتوانسته به پای دیوان حافظ و بوستان سعدی و مثنوی مولانا برسد. اما ابیات بسیار زیبایی سروده که گاها روح را جلا میدهد. مانند این بیت:
((اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی خرم کند چمن را باران صبحگاهی))
باید. گفت طبع رهی در شعر روان و جاری است و اگر اینگونه نبود نمیتوانست سرود آهنگ بگوید. اما فاصله زیادی با شاعران بزرگ ایرانزمین دارد و اثرش در سطح باقی مانده و نتوانسته به پای دیوان حافظ و بوستان سعدی و مثنوی مولانا برسد. اما ابیات بسیار زیبایی سروده که گاها روح را جلا میدهد. مانند این بیت:
((اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی خرم کند چمن را باران صبحگاهی))
جناب رهی معیری، گوهر ناب، آسمان پر بار ادب و فرهنگ، سرزمینم، ایران فاخر و ادب. پرورم میباشند. هر توضیحی بیش از این، بی شک گزافه خواهد بود، روان شان شاد و غرق در نور و آرامشی؛ از جنس سرودههای طربناک خود، ایشان بادا! دختر دیار بسطامی و سرهنگ زاده و رفیعی، با مردمانی با دلهای داغ دار و صبور: بم. استواروزیبا