نقد، بررسی و نظرات کتاب ورودی غربی، نیمکت سوم - مهرداد اسمعیل پور
مرتبسازی: پیشفرض
احسان حسین زاده
۱۳۹۹/۶/۱۸
10
جالب بود گوشهای از درونیات و گاه رفتارهای به ظاهر ساده و بی معنی ولی در عین حال پر از رمز و راز آدمهای معمولی که هر روز باهاشون برخورد داریم چه اونایی که میشناسیمشون و چه اونایی که نمیشناسیمشون، ولی بخش آخر دکتاب خیلی برام تأمل بر انگیز بود، حس کردم که برای درکش با تمام وجود باید خوب بهش فکر کنم و بفهممش، تو این کتاب از پوچی زیاد حرف زده بود که از نظر شخص من زیاد جالب نبود
به نظرم خیلی روان و شیرین بود. مخصوصا اینکه برخی داستانها یک حالت پوچی و دارکی داشتندکه من خیلی خوشم اومد.
وقتی کتاب رو میخوندم پیش خودم فکر کردم داستان ۳۳ اگه به عنوان داستان آخر انتخاب میشد یه نتیجه گیری شیک و تمیزی ازش درمیومد ولی بعدها نظرم عوض شد و فهمیدم انتخابش به عنوان داستان یکی مونده به آخر خودش یک سبک خاص به حساب میاد که کتابو شیرین ترش میکنه.
وقتی کتاب رو میخوندم پیش خودم فکر کردم داستان ۳۳ اگه به عنوان داستان آخر انتخاب میشد یه نتیجه گیری شیک و تمیزی ازش درمیومد ولی بعدها نظرم عوض شد و فهمیدم انتخابش به عنوان داستان یکی مونده به آخر خودش یک سبک خاص به حساب میاد که کتابو شیرین ترش میکنه.
من نسخهی نمونه رو خوندم. داستان اول و دوم رو خوندم. قلم زیبایی دارن داستانها ولی بیسر و ته هستن. بخصوص داستان اول. اون قدری کتاب خوندم که بتونم یه نظر کوچولو بدم در مورد کتابها. خوشم نیومد کلا. ولی دور از انصافه که از قلم داستانها چیزی نگم. بخصوص شیوهی نوشتاری داستان اول خیلی خیلی قشنگ بور