نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی آینه - محمود دولت آبادی

بیشتر از خودخواهی انسان شنیده ایم، اما غافل شدن از خود هم آسیبی عظیم است، در زمانه ما متاسفانه کم نیستند آدم‌هایی که هویت، شخصیت و انسان بودنشان را فراموش کردند!!!

خیلی داستان جذاب و پر از حرف‌های ناگفته گویایی بود. "ناگهان زود دیر میشود" بعد از پایان این داستان تنها این جمله به خاطرم امد. هر یک از ما به نحوی این داستان را تجربه میکنیم.

وای بر مردمی که هویت خود را در شناسنامه می‌جویند و وای به حال جامعه‌ای که افرادش در چنین معرکه ای، شناسنامه خود را گم کنند یا به علت ضعف حافظه نتوانند خود دا به دبگران معرفی کنند!

نویسنده‌ای محشر که با داستانهایش زندگی کردم و خیلی زیبا و واقعی داستان رو خلق کرده که انگار ماهم درون داستان هستیم و با قهرمانان داستان زندگی میکنیم همانند رمان کلیدر

سلام و خدا قوت به آقای دولت ابادی
شناسنامه یک نشانگر هویت است ولی واقعا اگر ما طوری نباشیم که هویتی غیر از شناسنامه داشته باشیم چه کنیم
ممنون از این یاد اوری که بهمون داشتین

داستان بر محور بی‌هویتی هستش، آدمی که از بس از خودش دور شده دچار یه جور بی‌هچیتی شده به حدی که اسمش هم یادش نمیومد و حتی نمیخواست به یاد بیاره و در هر موقعیتی عقب نشینی میکرد

این کتاب بیانگر این بود که انسان‌ها بعضی اوقات فراموش میکنن و زمانی به یاد موضوعی می‌افتند که دیگر پشیمانی سودی ندارد انسان باید زمان که مهمترین دارای هست رو نباید از دست بده

در مجموع کتاب خوبی بود ایده‌ی جالبی داشت و تونسته بود تو قالب داستان روایتش کنه. و میتونم بگم اخرای داستان جالب بود و خوب تموم شد یعنی انتظار خواننده رو براورده میکرد.

قشنگه، قلمش، شخصیت پردازی و توضیحاتی به جا و جالبه، صدای گوینده واقعا براش مناسبه، تصمیمات شخصیت اصلی جوریه که برم قابل درکه، می‌تونم حسش کنم، و می‌پسندم کتاب رو!

شاید بهتره تا دیر نشده خودمونو توی آینه ببینیم و از ته دل بخندیم تا خودمونو از یاد نبریم.... شاید هر کدوم از ماها آن مردی باشیم که اسم یا شناسنامه شو گم کرده باشه!

جالب بود خیلی کوتاه وپر معنی، جه ساده ادم هاخود را فراموش میکنندووقتی بیاد میاورند که دیگر وقت رفتن است. آئینه حکایت میکنه که وقت به اتمام رسیده است لحظات عمر را غنیمت بشماریم.

بغض کردم واقعا به قدری زیبا توصیف میکرد حال یک آدم‌ای که از درون مرده وقتی گفت شناسنامه کسی که مرده باشد رو دارید😢.... یا اون قسمت که گفت خیلی وقته کسی اسممو صدا نزده یادم نمیاد

گم کرده‌ای دارم نمی‌دانم کیست دلتنگ اویم نمی‌دانم چیست شاید دمبال منم کسی من را ندیده کدامین کوچه من را گم کرده ام؟
کتاب بی‌نظیر بود گم کردن خود بد‌ترین درده

داستان بسیار قشنگی بود، داستان خیلی از ماها که روزگاری است مرده ایم و منتظر مرگ جسمی هستیم، صدای گوینده گان هم خوب بود

بیشتر حول محور انزوا و ادم‌های منزوی میچرخه این کتاب. نسبت به بقیه کار‌های دولت ابادی زیاد لذت نبردم از این کتاب. البته نظر شخصیه و شاید من نتونستم رابطه برقرار کنم

عالی بود... ممنونم از اقاس عمرانی که این اثر رو با صدای خوبشون و لحن درستشون دوستداشتنی تر کرده بودن

با خواندن این کتاب متوجه شدم که باید انسان هویت خود را بسیار خوب بشناسد و اگر نشناسد برای پیدا کردن هویت مجبور می شود از تقلید دیگران استفاده کند

خیلی کتاب خوب و مفهومی بود که به موضوع اصلی هر فرد یعنی هویت و نقش اصلیش توی زندگی می‌پردازه علاوه بر اون آوای صدا پیشگان هم بسیار گوش نواز و زیبا بود

کتاب آینه... با توجه به ژانرخودش عالی و بی نظیر بود هر کسی که به این نوع ژانر علاقه داشته باشه پیشنهاد میکنم حتما استفاده کنه با تشکر از مجموعه کتابراه

داستان درباره دلمردگی و روز مرگی و استفاده نکردن از لحظه‌هاو روزها ولذت نبردن از باهم بودن و فراموشی مطلق و در انتها مرگ فیزیکی و متلاشی شدن

پانزده دقیقه دوست داشتنی رو برام ساخت با داستانی جذاب و قلم زیبای استاد دولت آبادی. علاوه بر اون صدای هنرمندی که باعث جون گرفتن تمامی شخصیت‌های داستان شد.

با وجودیکه کوتاه بود اما تاثیر زیادی روی آدم میزاره و وادار به تفکر میشی. این که هویت خودت رو فراموش کنی و از همه بدتر به هویتی تبدیل بشی که نیستی.

بسیار شنیدنی و تامل برانگیز است، و متاسفانه امروز روزگار همزاد پنداری با شخصیت داستان کمی راحت تر شده، از کتابرا عزیز بابت ارائه رایگان این کتاب تشکر میکنم.

چه داستان دردناکی گاهی آدمها نه فقط توسط دیگران فراموش می‌شوند بلکه خودشان نیز خودشان را فراموش کرده و نمی‌دانند که هستند و از زندگی چه میخواهند

کتاب مفیدى بود انسان تا هست باید زندگى کنه و از زندگیش لذت ببره بنظر من نویسنده میخواسته بگه که اگه زندگى نکنى از دسته رفته وخیلى زود دیر میشه

نمونەای ناب از سرگشتگی و بی هدفی را در اذهان متصور خواهد کرد، حسی کە همە ما کم و بیش در زندگی با آن روبرو خواهیم شد کە گاهی حتی حقیقت زندگیمان نیز میشود.!

قلم جذابیت و کشش داره ولی حرفی ک پشتش هست‌ی جورایی تکراریه. انگار‌ی سطح افسردگی پشتشه بیشتر بجای تفکر عمیق روی مسائل انسانی. این حسی بود ک من گرفتم

با اینکه داستانش خیلی ساده به نظر میاد
ولی ادم رو مجبور به فکر کردن میکنه،
من واقعا دوست داشتم
از همه مهمتر بیان زیبا، شنیدنش رو شیرینتر می‌کرد

داستان خوبی بود، گویندگی هم خیلی عالی بود اما پایان داستان اصلا معلوم نشد که چه اتفاقی افتاده. محتوای داستان هم کمی عجیب بود درک آن سخت بود.

وضعیت مالی وحشتناکه اگه کتاب‌های معروف زیادی هم ایرانی هم خارجی بذارید تا اونایی که قدرت خرید ندارن بتونن استفاده کنن لطف انسانی بزرگی کردید

خیلی تاثیر گزار بود و اینکه بیاییم تو هر زمان و شرایطی که قرار میگیریم فراموش نکنیم که چه کسی بودیم و برای چی زندگی میکردیم 😊😌

خودش رو خیلی وقت بود از یاد برده بود... این داستان نهایت تنهایی و فراموشی رو نشون میده!فوق العاده بود💜

به نظر من ازخود بیگانگی و فراموشی از هویت را خوب توصیف کرد و اینکه چرا برای پیدا کردن هویت به راه خلاف رفت

داستان خیلی جالب بود و با تشکر از راوی با اون لحن عالی حس می‌کردم منم با شخصیت داستان دارم می‌گردم
مفهوم جالبی هم داشت.. در کل دوستش داشتم

قشنگ‌ترین چیزی که میشد نچ ربع ساعت شنید چقدر اگه حواسمون به خودمون نباشه روزمرگی میتونه مارو از خودمون بگیره صدای آقای تمدن هم که عالی بود

شاید سرنوشت خیلی از ماها که بفکر آخر عمر و تنهایی هامون نیستیم و فکر میکنیم این آدمهای امروز همیشه دلیلی برای موندن کنار و اطراف ما دارند

پیرمرد آلزایمر ندارد چون به شدت درگیر زندگی است بی هویت شده است
ماهم اگر تو غم و شادی جامعه شرکت نکنیم بی هویت خواهیم شد

قلم محمود دولت آبادی بی نظیره داستان کوتاه آینه حکایت فراموشی خویشتن است، فراموشی و جستجو برای یافتن نشانی از خود

صدا عالی و خوانش عالی نویسنده عالی تر
بحث فوق العاده فلسفی
خودشناسی و کیستی
چیستی
علت فرار از خود؟
اسم پرمفهوم آینه...

در خصوص رمانهای آقای دولت آبادی نیازی به تعریف نیست، و در خصوص این کتاب ۱۵ دقیقه‌ای بسیار زیبا زندگی کردن را بیان کردند.

فقط یه بیت شعر از مولانا بعد از گوش کردن به یادم اومد
ای که دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

جالب بود مفهوم تاثیر گذار داشت به راحتی می‌تواندخواننده جذب کند. محتوای شفاف و پرطراوتی داشت از نظر دیده‌ی فلسفی باز تابش فوق العاده ست.

داستان غم انگیزی بود و یادآوری که قدر آدم‌های زندگیمون رو بدونیم که با بودن اوناست که ما انگیزه زندگی کردن داریم

خیلی‌ها پیش از مرگ طبیعی به معنای واقعی مرده متحرک‌اند.... و چه دردناک است پیش از مردن آغاز به مردن میکنی..

چقدر زیبا
شنونده خیلی راحت می‌تونه تصویر سازی کنه و داستان همچون یک فیلم در ذهن خود بسازد و به تماشا بنشیند

کتاب خوبی بود داستان‌های جالبی داشت و محمود دولت آبادی جملات خیلی قشنگی داره که ساعت‌ها آدم رو در فکر فرو می‌برند

به نظر من که ادم اگر از زن لذت نبره و کسی رو واسه خودش نزاشته باشه همینطور خودشو گم میکنه و کسی هم دیگه نمیشناستش

کتاب خوبی خلاصه و مفیدی بود اما بنظر من اگر یکم طولانی تر بود بهتر‌
اما کتاب خسته کننده‌ای نبود من خوشم اومد
مرشس

یادآوری این که کیستیم و چگونه لحظاتمان را با دوری از خود واقعیمان از دست می دهیم، تلنگری برای دوست داشتن خودمان.

داستان زیبا و احساسی است و نام کتاب هم به داستان میاد... گویندگی زیبا و دل نشین هم به جذابیت داستان افزوده.