نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی اندوه - آنتون چخوف

خیلی باهاش ارتباط نگرفتم.. تا اون جایی که برداشت من از کتاب بود مفاهیم کلیشه‌ای رو حکایت کرده بود این که از بی‌همزبونی انسانها مجبور شد با اسبش درد دل کنه... امتیازی که میدم به خاطر زحمتیه که برای خوندنش کشیدن

نسبت به آثار دیگه‌ی چخوف ساده تر بود، اما شخصا انقدر مجذوب جناب چخوف هستم که این سادگی رو، اهمیت تمرکز روی موضوع تلقی کنم. خوانش گوینده‌ها هم درسته که کاملا عالی و در حد اعلا نبود، اما ازشون تشکر میکنم

ارزش گوش دادن داشت واقعا. آخر داستان ناخودآگاه آدم رو به فکر فرو میبره که یک نفر چقدر ممکنه تنها باشه و فرد نزدیک به خودش نداشته باشه تا بتونه باهاش درد و دل کنه. واقعا دردناک بود. مرسی از کتابراه

داستان خوبی بود. شخصیت اصلی داستان انقدر تنها بود که درنهایت با اسبش درد و دل کرد. هیچ کدوم از انسان‌هایی که در مسیرش قرارگرفتن توجهی به حرفاش نکردن هیچ، خیلی هم با بی احترامی باهاش رفتار می‌کردن

گویندگان ناشر کتاب‌های صوتی چوک، آماتور هستند.
اما داستان به غایت زیبا است.
مصداق دوران حال حاضر جامعه‌ی ماست که انسان‌ها حتی فرصت همدردی با یکدیگر و شنیدن حرف‌های همدیگر را هم ندارند.

عالیه چون تونستم با پیرمرد داستان همزاد پنداری کنم. تقریبا این سرنوشت همه ماست که کسی توی اندوهمون شریک واقعی نباشه. باز دم اسبه گرم که غمخوار صاحبش شد. در کل همه چیز داستان حرفه‌ایه

ارزش شنیدن داشت و نکته‌اش هم اینکه حتی اگه هیچ کس حاضر نشد حرف دلتو گوش بده تو خودت نگه ندار و یجوری خودتو خالی کن که من اگه تو همچین موقعیتی قرار بگیرم مینویسم

راوی‌ها خیلی بد بودن مخصوصا پیر مرد، اما داستان خیلی غم انگیزی داشت، و البته اینم بگم یکم از دست چخوف ناراحت شدم، این طرز از عقیده راجب زنان در این داستانش واقعا شرم آوره.

آنتوان چخوف چرا به زنان اهانت کرد چه نویسنده‌ی کوتاه نظری
حتی اگر دیگران در آن زمان اینگونه نگرشی نسبت به زنان داشتند او نباید اینگونه می‌بود
داستان غم انگیز بود

خیلی عالیست بخصوص کتب مجانی که در اختیار همگان است و قبل از خواب استفاده میشوند اجرتان با خدا. حق یارتان

خیلی غم انگیز بود این داستان داشت اینو بیان می کرد که درجایی که انسان هابه هم گوش فرا نمی دهند گاهی اوقات حیوانات بهتر از انسانند و گاهی اوقات هم انسان از حیوان کمتر.

داستان اندوهی که حتی بر زبان راندنش سخت و غیر قابل پذیرش از سمت انسان‌هاست. انسان‌هایی که نه تنها درد اندوه همنوع خود را ناچیز می‌شمارند که اصولا کمترین اهمیتی به ِآن نمی‌دهند.

کتابی زیبا و شنیدنی به قلم چخوف عجیب. عجیب از این دلیل که این ذهن پر فراز و نشیب رو موندم که از کجا اورده. این کتاب اندوه رو به شدت دوست داشتم و مطمئنم که همه دوستش خواهند داشت.

با اینکه میگن یکی از آثار. مطرح. دنیاست ولی کن با گوش دادن به این کتاب فقط احساس غم سنگینی روی قلبم حس کردم نیمه رها کردم به نظرم اثر شاق هنری نیست چنگی به دل نمیزند

گوشی برای شنیدن دردها نیست. همه انسانها فقط دوست دارن صحبت کنن. و چه خوب میشد اگر میتونستیم به جز خودمون انسانهای دیگر رو درک کنیم. ‌ هر کسی درد مختص خودش رو داره.

فقط یک نکته! هیچکس از دردهای آدم دردش نمیاد و تمایلی به شنیدن مشکلات زندگی ما نداره حتی نزدیکترین افراد هم فقط در حد یه نوچ نوچ و آخی. با تمام وجود این را درک کرده ام.

جالب و غم انگیز، کاملا مرد رو درک میکردم، چون خودمم در چنین شرایطی قرار گرفتم، وقتی برادر جوانم رو از دست دادم همه‌اش دنبال کسی میگشتم که اندوهم را با او تقسیم کنم

داستان رو تاجایی گوش دادم که گفت زن‌ها گرچه ابله و نادان هستند... یا درست ترجمه نشده و یا همین بوده به هرحال متاسفم برای چنین تفکری ودیدگاهم نسبت به این شخص تغییر کرد👎

خیلی ساده و معمولی بود (میانگین سنی زیر۱۰سال) و دیدگاهش نسبت به زنان هم جالب نبود، صدای راوی هم خوب بود ولی میتونست بهتر باشه و بهتر مارو با داستان همراه کنه
در کل مچکرم ازتون.

واقعا خوشم اومد وخیلی تفکر برانگیز بود انتوان چخوف انصفا نویسنده بزرگی بود خوانش متن و صداگذاری هاهم خیلی عالی بود ومناسب. این کتاب صوتی ارزش یکبار گوش دادن روداره

داستان بسیار جذاب بود و مدتها بود که می‌خواستم بخونمش اینکه فایل صوتی داشت خیلی خوب بود اما خوانش راوی داستان چندان مطلوب نبود و حسی رو که باید به مخاطب منتقل نمی‌کرد.

این چه صدایی که این دو نفر دارن؟ فاتحه داستان و خوندن بخاطر صداشون اصلا آدم دلش نمیخواد به داستان گوش بده، واقعا رو اعصاب میره صداشون

داستان بی‌مفهوم و معمولی. صدای گویندگانشم که اصلاا خوب نبود. گوینده دومش که اون یکی شخصیتارو صحبت میکرد انگار داشت رپ میخوند. این یه ستاره هم به عشق کتابراه.

صدای خواننده‌ها افتضاح بود اصلا خوب نبود اصلا
سه ستاره دادم فقط بخاطر داستان

کوتاه بود اما مفهومی عمیق داشت. بی‌اعتنایی ادمها به درد و رنج هم و در خوشی و خواب فرو رفتن. غلبه وبرتری یافتن لذتهای زودگذر و بی‌ارزش بر ارزش‌های اصیل

از تنهایی و بیهمصحبتی آدمها میگفت تنهایی آدمها را به زیبایی به تصویر می‌کشید ولی نظر نویسنده راجع به اینکه زنها احمق و نادانند را نپسندیم ولی داستان بدک نبود

اندوه ما برای جهانیان پشیزی ارزش ندارد تلاش برای همدردی طلبیدن بیهوده است باید آدمی را فراموش کرد و شاید بهتر است با حیوانی نجیب تر (مثل اسب) درددل کرد.

نقد کتاب: داستان‌های چخوف جالب هست ولی این نمایش رادیویی از این داستان چندان جذاب و گیرا نبود. ‌بهتر بود به جای نمایش رادیویی به صورت روایی داستان بیان میشد

کتاب خوبی بود که نشان میداد هر کسی برای رهایی از انده و غم باید راه و روش مخصوص خودش را پیدا کند مثلا این کالسکه چی با صحبت کردن در این مورد آرامش میگرفت

الان خیلی احساس میکنم شبیه یواآن هستم😑یعنی این اندوه همیشه در جان بشره کم کم باید به همزیستی مسالمت آمیز برسیم یاد بگیرم با اندوه هم شاد باشیم

چقدر سطح راوی‌ها پایین است، آنقدر پایین که حتی ادامگیِ گوش‌سپاری را ناممکن می‌کند. واقع تاسف‌اور است که تا این حد نسبت به توانمندی‌های خود ناآشنا و غافل بود.

خود داستان خوبه ولی صدا اووووووووونقدر بد بود که کیفیت ادبی داستان رو کلا نابود کرد. واااقعا به زحمت تا آخرش رو گوش دادم. خداروشکر که هفده دقیقه بیشتر نبود!

داستان از این جهت که انسانها نیاز به سنگ صبور دارد تا روح و روان خود را به آرامش برساند قابل تامل و زیباست اما گویندگی راویان خیلی بی‌روح هستن

سلام دوستان. هر انسانی به احساسات خودش اهمیت میده.
طوری که یک اسب یا دیوار شنونده بهتری هست و آدم رو بهتر درک می‌کنه. حداقل شنونده باشیم...

به نظرم چخوف یکی از پنج تن نویسندگان جهانه. کارهاش فوق العاده. صدا گذاری جالب نبود

چقدر بده اینهمه درد داشته باشی ولی همدردی نداشته باشی
از اینکه ارزش زنان را تا اینحد پایین اورده بود و انان را ابله و نادان نامید غیر قابل تحمل بود

پیام داستان این است که انسان‌ها در میان شلوغی و روزمرگی، اغلب گوش شنوا برای دردهای دیگران ندارند. این بی‌توجهی، تنهایی را بازتولید می‌کند.

داستان قشنگی بود. حس تنهایی انسان در میان جمع کاملا مشهود گفته شده. توصیف ریز به ریز موقعیت‌ها. نگاه از بالا به پایین به قشر کارگر.

غم و اندوه وصف نا پذیر پیرمرد قصه
که مانند بغضی در سینه سنگینی میکرد
گلایه از روزگار بی رحم و نداشتن مونس و همدم
واقعا جالب بود!

من نسخه متنی این رو خونده بودم بسیار خوبه و البته غمگین چون تنهایی پیرمرد وعدم توجه هیچکس بهش باعث شد بره با اسب حرف بزنه ممنون از کتابراه

کتاب داستان مرد درشکه سواری ست که پسر جوانش را از دست داده و دوست داره اندوهش را با کسی در میان بگذارد اما هیچکس به حرفهایش توجه نمیکند.

برای خالی شدن و تخلیه هیجان و فشارهای درونی به وسیله حرف زدن با دیگران است و تا حدودی می‌خواهد به گفتار درمانی در روانکاوی اشاره کند.

عالی بود خیلی نتیجه دار و معنا دار هست ولی در کلا همه مردم خودخواه هستند و حیوانات بی آزار واقعا برای همینه از همه حیوانات خوشم میاد. 😐😐

عالی میتونستی تنهایی وبار غم سنگینی که روی دوش پیرمرد بود رو حس کنی و اون سعی داشت تاباحرف زدن با دیگران این بار غم رو کم کنه

کتاب‌های چخوف حرفی برای گفتن ندارند شکی در عالی بودن داستان نیست ولی راوی شدیدا بی احساس روایت کرده بود... البته نظر منه...

صدای راوی خوب بود و اگر کمی شمرده‌تر می‌خوندن خوب‌تر میشد، ولی صدای شخصیت‌های دیگه خیلی غیرطبیعی و بد بود.
کُلیت داستان هم جالب بود.

داستان چخوف عالیه ولی صدا پیشگان خیلی آماتور هستن وخیلی ضعیف اجرا شده خصوصا راوی که نه صدا، نه لحن و نه احساس بیانش مناسب و گیرا نیست

فوق العاده بود.
بسیاری از انسان‌ها هستند که درد‌هایی در دل دارند اما گوش شنوایی پیدا نمی‌کنند و درنهایت از درون نابود میشوند.

این حکایت جامعه سرد وبی روحی هست که مردمش زیر انواع واقسام فشارها اتحاد وهمبستگیشون رو از دست دادن وکو چکترین تو جهی به وضعیت هم ندارن

کتاب جالبی هست با خواندن این کتاب متوجه می‌شوید که هیچ کس درد و اندوه دیگری را نمی‌تواند درک کند. بجز خود فرد مصیبت دیده